Chyba możemy powiedzieć o Gruzji "kraina złotem, winem i miodem płynąca" od niepamiętnych czasów.
W Gruzji, w wąwozie Borjomskim koło wsi Sakire, na wysokości 2000 m. n.p.m. archeolodzy zbadali grobowiec ze szczątkami zmarłej kobiety. W grobowcu wraz z nią znaleźli 2 naczynia ceramiczne z pyłem roślinnym w środku. Specjalistyczne badania wykazały, że jest to starożytny miód a jego wiek określa się na około 5500 lat. Do tej pory najstarszy znaleziony miód pochodził z grobowca Tutankhamona.
Gruziński miód jest na 2000 lat starszy od Egipskiego.
Naukowcy uważają, że kobieta, której szczątki zostały odkryte w grobowcu, należała do pierwszych pszczelarzy i dlatego w miejscu jej pochówku złożyli trzy różne rodzaje miodu.
Badania udowadniają że Gruzja ma szansę być uznana nie tylko kolebką wina ale i miodu. Tym bardziej, że Gruzja jest ojczyzną gatunku pszczół “Apis mellifera caucasica Pollman - the Caucasian honey bee originates from the high valleys of the Central Caucasus.”
ბორჯომის რაიონში, სოფელ საკირესთან, 2003 წელს არქეოლოგებმა სამარხი აღმოაჩინეს. 2004 წელს კი უკვე ანგარიში დაიდო, რომლის მიხედვითაც ეს უნდა იყოს უძველესი თაფლი მათ შორის, რაც აქამდე აღმოჩენილა - დაახლოებით 5500 წლის წინანდელი. მეცნიერულ წრეებში უკვე 2004 წლიდან იციან, რომ ჯერ-ჯერობით უძველესი თაფლი საქართველოშია ნაპოვნი. ინფორმაცია უძველესი თაფლის შესახებ პირველად გია თორთლაძემ გააჟღერა. ამაზე ანტიკრიზისული საბჭოს თავმჯდომარემ გუშინ, სოფლის მეურნეობის მინისტრ ზაზა გოროზიასთან შეხვედრის დროს ისაუბრა. ასე იქცა 2004 წლის ამბავი 2012 წლის 29 მარტის ერთ-ერთ მთავარ ნიუსად.
" საქართველოში, ბორჯომის რაიონში, არქეოლოგებმა ყორღანში მიცვალებულის ნეშტთან ერთად ორი კერამიკული ჭურჭელი იპოვეს, რომელშიც მცენარეების მტვერი აღმოჩნდა. სპეციალური გამოკვლევების შედეგად დასტურდება, რომ აღმოჩენილი მცენარეების მტვერი უძველესი დროის თაფლია. ქართველი არქეოლოგები ფიქრობენ, რომ ქართული თაფლი ეგვიპტურზე ორი ათასი წლით ძველია. აქამდე მიიჩნეოდა, რომ ყველაზე ძველი ნიმუში ტუტანხამონის სამარხში იყო ნაპოვნი. კვლევებმა აჩვენა, რომ საქართველოში აღმოჩენილი თაფლი დაახლოებით 5500 წლისაა, ტუტანხამონის საფლავში ნაპოვნი ნიმუში კი 3500 წლის წინ არის დამზადებული.
მეცნიერების აზრით,სამარხში აღმოჩენილი ქალის ნეშთი პირველ მეფუტკრეს ეკუთვნის, რომელსაც სამარხში სხვადასხვა სახეობის თაფლი ჩაატანეს. თუ არქეოლოგების აღმოჩენა მეცნიერულად დადასტურდა, საქართველო შესაძლოა თაფლის სამშობლოდ იქნეს აღიარებული."
როგორც საქართველოს ეროვნული მუზეუმის სამეცნიერო ლაბორატორიის ხელმძღვანელი ირინა ღამბაშიძე news.ge-სთან საუბრისას ამბობს, აქამდე ამ საკითხისადმი ინტერესი არ ყოფილა.
თაფლი არ არის ერთადერთი, რის „სამშობლოდაც“ მოიაზრება საქართველო.
„ყველაზე მთავარი არის დმანისი, პირველი ევროპელები აღმოჩნდნენ საქართველოს ტერიტორიაზე. ამან, ფაქტობრივად, გადააბრუნა ისტორია. დმანისი არის საოცრება. ასევე, ვაზის წიპწები აღმოჩნდა მე-6 ათასწლეულის ნამოსახლარზე და ეს არის კულტურული ვაზი, ანუ ველური ვაზი კი არ არის, უკვე მოვლილია და მისი თვისებები, წარმოება იციან, სასმელს ამზადებენ. ასევეა ოქროს წარმოება - დღესდღეობით ევროპაში მსოფლიოში უძველესი ოქროს ნივთებია აღმოჩენილი, ჩვენ კი სამთო წესით ოქროს მოპოვების უძველესი კერა გვაქვს. ანუ ჩვენთან ოქროს მადნის ცნობა იცოდნენ ისეთ მადანში, სადაც ოქრო არ ჩანდა. ეს ცოდნა არის ძალიან მნიშვნელოვანი - მიხვიდე იმ ადგილას, სადაც ოქრო არ ჩანს, არ ბრწყინავს და იქიდან ოქრო გამოიღო. ოქროს წარმოებაში საქართველო არის პირველი. ასევე, საქართველოში ნაპოვნია დღესდღეობით უძველესი ძაფი,“ - ამბობს საქართველოს ეროვნული მუზეუმის სამეცნიერო ლაბორატორიის ხელმძღვანელი ირინა ღამბაშიძე.
დღევანდელი სამეცნიერო მონაცემებით, უძველესი თაფლი საქართველოშია აღმოჩენილი.
http://www.youtube.com/watch?v=yTlLO-l16v4&feature=share
http://www.gazetiajara.ge/index.php?option=com_content&view=article&id=1944:2012-04-26-10-16-59&catid=174:2425--44&Itemid=189
OdpowiedzUsuńGruzja - to tam narodziło się pszczelarstwo?
OdpowiedzUsuńPierwsze fizyczne ślady miodu zebranego przez człowieka, znaleziono w Gruzji. Są to urny pogrzebowe pochodzące sprzed prawie sześciu tysięcy lat, znalezione w prehistorycznym grobie, zawierające skrystalizowany miód, do dziś całkowicie jadalny. Jak bowiem wszyscy wiecie, miód jest niezwykle długowieczny. Jest to też pierwsza oznaka tego, jak ważny miód był dla ludzkości. W podróż w zaświaty, dawano zmarłym tylko to, co najlepsze. Największe skarby i największe przyjemności, jakich zmarły doświadczał za życia. Możemy z pewnością twierdzić, że od momentu odnalezienia miodu, traktowany był on, jako złoty dar Bogów. Starożytni Egipcjanie piekli ogromne ilości miodowych ciast. Na hieroglifach znalezionych w Świątyni Słońca w Kairze, datowanych na 2400 rok p.n.e, widzimy, że już wtedy hodowali pszczoły w ulach. Motyw pszczoły jest bardzo popularny w starożytnym piśmie obrazkowym, bardzo często pojawiał się w otoczeniu przedstawień monarchów. Symbolizowała lojalność i oddanie. Jednakże w starożytnym Egipcie, miód nie służył jedynie, jako słodki dodatek do jedzenia. Był to też składnik mikstur balsamujących i lekarstwo, ale przede wszystkim, dar dla Bogów. Towarzyszył on ludziom od narodzin aż do śmierci. Nie zastanawialiście się kiedyś skąd wzięło się określenie „miesiąc miodowy”? Otóż od zarania dziejów wierzono, że miód daje siłę i witalność, (co poniekąd jest prawdą), tak więc młode pary, zaraz po ślubie starały się jeść miód często i regularnie, tak by począć zdrowe i silne dzieci. No i mieć do tego poczynania siłę. Miód jest też obecny na najstarszych znanych nam zabytkach starożytnego pisma, datowanych na 2100 rok p.n.e takich jak Prawa Hetyckie oraz święte księgi z Indii i Egiptu. Ma też oczywiście swoje miejsce w Biblii.
http://blog.miody-huzar.pl/ciekawostki/10-historia-miodu-czesc-pierwsza-poczatek.html#sthash.WX6LXrIR.dpbs