W polskiej opinii kulinarnej z lekkiej ręki portalu Kaukaz.pl utrwala się opinia że: „Na gruzińskim stole rzadko goszczą zupy.” Można się z tym zgadzać ale pod jednym warunkiem: trzeba określić jaki stół i co nazywamy zupą?
W codziennym domowym mieniu zupa na pewno nie jest obca tak samo jak wiele innych potraw które zdążyły się już umiędzynarodowić. Tak samo przyrządami rosoły, buliony, barszcze jak inne narody. Nie będę pisała o takich zupach bo o nich i tak wszystko wiadomo i o takich zupach naprawdę można powiedzieć że rzadko „goszczą” na uroczystych i biesiadnych stołach ale jeśli będziemy mówić o gruzińskich daniach typu „cwniani” tzn. soczyste czyli we własnym sosie bądź w zalewie - to i owszem. Nie tylko „goszczą” ale często są „gwiazdami programu”.
CHASZY
„Dilas chaszy zed lawaszy...”
tak brzmi refren gruzińskiej piosenki, co w tłumaczeniu znaczy: raniutko chaszy z chlebem „lawaszy” ...
Dlaczego raniutko? Bo po całonocnym biesiadowaniu, po nocnym szaleństwie i nadużyciu alkoholu, kiedy człowiek traci nie tylko smak w ustach ale i chęć życia, potrzebuje ukojenia a Gruzini uważają że chaszy jest najlepszym i najskuteczniejszym sposobem na kaca.
Właśnie dlatego specjalne karczmy pod szyldem SACHASZE, czyli lokal gdzie serwują chaszy jest otwarty już od 6 rano. Zdradzę wielką tajemnicę którą wiedzą wszyscy kto choć jeden raz „biesiadował” w Tbilisi – uważa się że najlepszy chaszy w Tbilisi jest serwowane w restauracji „Maspindzelo!” [ pol. Gospodarzu!] w dzielnicy Ortaczala koło siarkowych łaźni.
Chaszy je się na gorąco!
A w domu lepiej przyrządzić chaszy poprzedniego wieczoru a rano zagotować i zaprawić mlekiem. Ale pamiętajcie że chaszy nie je się w samotności – to taka nie pisana zasada.
U Gruzinów, towarzystwa do chaszy nigdy nie zabraknie. Są chaszyszci którzy dla dobrego chaszy w pracy wezmą wolny dzień, przełożą ważne spotkanie i na pewno nie odmówią. Ktoś przyjdzie z chlebem „lawaszy” ktoś z czaczą, no bo bez czaczy i bez lawaszy, chaszy to nie chaszy.
Zdecydowaliście się?
No to podaję dokładny przepis na gruzińską zupę z flaków o nazwę CHASZY
Składniki:
1 kg flaków i nóżek wołowych bądź wieprzowych,
8 – 10 ząbków czosnku,
1 szk. mleka
2 łyżki octu winnego,
sól, pieprz,
Sposób przyrządzenia:
Flaki i nóżki starannie oczyścić i umyć w kilku wodach. Następnie namoczyć na kilka godzin w zimnej wodzie. Nóżki kroimy wzdłuż a flaki na średnie kawałki. Najpierw wrzucamy do wrzątku i jak tylko się zacznie gotować, to wodę wylewamy. Znów zalewamy wrzątkiem tak żeby przykryć flaki i gotować cały czas pod pokrywką ( takim sposobem zapewnimy sobie że chaszy będzie białe) dopóki nóżki się nie rozlecą i zalewa się trochę nie zagęści. Jeśli zabraknie wody dodajemy wrzątek. Wyjąć i ostudzić. Nóżki obrać z kości. wszystko drobno pokroić i wrzucić do wywaru.
Chaszy ma być zawiesiste i gęste. Nie solimy i nie doprawiamy czosnkiem w garnku. Należy to zrobić według własnego uznania do swojej porcji.
Dlatego osobno podajemy czosnek utarty na miazgę z solą i z octem
UWAGA!!! Jeśli chaszy przyrządzamy z baraniny należy doprawić ½ szk. octem winnym zamiast mleka.
A tego wierszyka dodam jako bonus
Евгения Евтушенко: Хашная
Когда в Тбилиси гостем будешь
и много выпить не забудешь,
вставай часов примерно,в шесть-
ты должен хаши утром съесть!
В тбилисской хашной,душной хашной,
гортанный говор горожан,
а надо всем-буфетчик важный,
лиловый,словно баклажан.
Ни огурца и не селедки-
тут против правил не греши-
возьми с простой головкой водки
и в хаши хлеба накроши!
Бери-ка ложку,ешь на совесть,
во всем тбилисцем истым будь.
Да не забудь чесночный соус,
и перец тоже не забудь!
Себя здесь голодом не морят,
прицокивают языком...
Мужчины пьют,мужчины спорят,
мужчины пахнут чесноком.
И на рубашке у кого-то,
усевшегося в уголке,
мерцает родственника фото
на черном траурном кружке...
Все то,что пилит,возит,строит,
метет все улицы окрест,
ботинки шьет,канавы роет,-
все это утром хаши ест!
И в остро пахнущем тумане
у закопченного стола
глядит подсевший Пиросмани
сквозь пар от хаши из угла...
„Dilas chaszy zed lawaszy...”
tak brzmi refren gruzińskiej piosenki, co w tłumaczeniu znaczy: raniutko chaszy z chlebem „lawaszy” ...
Dlaczego raniutko? Bo po całonocnym biesiadowaniu, po nocnym szaleństwie i nadużyciu alkoholu, kiedy człowiek traci nie tylko smak w ustach ale i chęć życia, potrzebuje ukojenia a Gruzini uważają że chaszy jest najlepszym i najskuteczniejszym sposobem na kaca.
Właśnie dlatego specjalne karczmy pod szyldem SACHASZE, czyli lokal gdzie serwują chaszy jest otwarty już od 6 rano. Zdradzę wielką tajemnicę którą wiedzą wszyscy kto choć jeden raz „biesiadował” w Tbilisi – uważa się że najlepszy chaszy w Tbilisi jest serwowane w restauracji „Maspindzelo!” [ pol. Gospodarzu!] w dzielnicy Ortaczala koło siarkowych łaźni.
Chaszy je się na gorąco!
A w domu lepiej przyrządzić chaszy poprzedniego wieczoru a rano zagotować i zaprawić mlekiem. Ale pamiętajcie że chaszy nie je się w samotności – to taka nie pisana zasada.
U Gruzinów, towarzystwa do chaszy nigdy nie zabraknie. Są chaszyszci którzy dla dobrego chaszy w pracy wezmą wolny dzień, przełożą ważne spotkanie i na pewno nie odmówią. Ktoś przyjdzie z chlebem „lawaszy” ktoś z czaczą, no bo bez czaczy i bez lawaszy, chaszy to nie chaszy.
Zdecydowaliście się?
No to podaję dokładny przepis na gruzińską zupę z flaków o nazwę CHASZY
Składniki:
1 kg flaków i nóżek wołowych bądź wieprzowych,
8 – 10 ząbków czosnku,
1 szk. mleka
2 łyżki octu winnego,
sól, pieprz,
Sposób przyrządzenia:
Flaki i nóżki starannie oczyścić i umyć w kilku wodach. Następnie namoczyć na kilka godzin w zimnej wodzie. Nóżki kroimy wzdłuż a flaki na średnie kawałki. Najpierw wrzucamy do wrzątku i jak tylko się zacznie gotować, to wodę wylewamy. Znów zalewamy wrzątkiem tak żeby przykryć flaki i gotować cały czas pod pokrywką ( takim sposobem zapewnimy sobie że chaszy będzie białe) dopóki nóżki się nie rozlecą i zalewa się trochę nie zagęści. Jeśli zabraknie wody dodajemy wrzątek. Wyjąć i ostudzić. Nóżki obrać z kości. wszystko drobno pokroić i wrzucić do wywaru.
Chaszy ma być zawiesiste i gęste. Nie solimy i nie doprawiamy czosnkiem w garnku. Należy to zrobić według własnego uznania do swojej porcji.
Dlatego osobno podajemy czosnek utarty na miazgę z solą i z octem
UWAGA!!! Jeśli chaszy przyrządzamy z baraniny należy doprawić ½ szk. octem winnym zamiast mleka.
A tego wierszyka dodam jako bonus
Евгения Евтушенко: Хашная
Когда в Тбилиси гостем будешь
и много выпить не забудешь,
вставай часов примерно,в шесть-
ты должен хаши утром съесть!
В тбилисской хашной,душной хашной,
гортанный говор горожан,
а надо всем-буфетчик важный,
лиловый,словно баклажан.
Ни огурца и не селедки-
тут против правил не греши-
возьми с простой головкой водки
и в хаши хлеба накроши!
Бери-ка ложку,ешь на совесть,
во всем тбилисцем истым будь.
Да не забудь чесночный соус,
и перец тоже не забудь!
Себя здесь голодом не морят,
прицокивают языком...
Мужчины пьют,мужчины спорят,
мужчины пахнут чесноком.
И на рубашке у кого-то,
усевшегося в уголке,
мерцает родственника фото
на черном траурном кружке...
Все то,что пилит,возит,строит,
метет все улицы окрест,
ботинки шьет,канавы роет,-
все это утром хаши ест!
И в остро пахнущем тумане
у закопченного стола
глядит подсевший Пиросмани
сквозь пар от хаши из угла...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz